Domy ener­go­osz­czędne

Dom ener­go­osz­czędny to dom, który posiada dobrą izo­la­cję prze­gród zewnętrz­nych w tym sto­larki okien­nej i drzwio­wej, a także zre­du­ko­waną ilość most­ków ter­micz­nych, czyli miejsc o gor­szych wła­ści­wo­ściach ter­mo­izo­la­cyj­nych oraz sprawny system wen­ty­la­cji mecha­nicz­nej z odzy­skiem ciepła i wyso­ko­sprawną insta­la­cję grzew­czą. Dom ener­go­osz­czędny powi­nien zuży­wać jak naj­mniej ener­gii na codzienną eks­plo­ata­cję, przy­czy­niać się do reduk­cji emisji dwu­tlenku węgla i wyko­rzy­sty­wać w jak naj­więk­szym zakre­sie ener­gię odna­wialną (sło­neczną, wia­trową, grun­tową). 

Dom ener­go­osz­czędny to budy­nek, w którym roczne zapo­trze­bo­wa­nie na ener­gię jest niższe od 70 kWh/m².

Współ­cze­sny dom ma być przy­ja­zny zarówno dla miesz­kań­ców, jak i dla śro­do­wi­ska natu­ralnego. Duży nacisk kła­dzie się na ener­go­osz­częd­ność z uwagi na wyczer­pu­jące się złoża surow­ców natu­ral­nych, a co za tym idzie rosnące koszty zakupu nośni­ków ener­gii. Budow­nic­two jest obec­nie szcze­gól­nie nasta­wione na ogra­ni­cza­nie strat ciepła i oszczę­dza­nie.

Dom ener­go­osz­czędny to przede wszyst­kim oferta skie­ro­wana do ludzi otwar­tych na nowo­cze­sne roz­wią­za­nia, chcą­cych obni­żyć koszty eks­plo­ata­cji, a także ludzi, którzy sza­nują śro­do­wi­sko natu­ralne.

Bryła budynku powinna być, podob­nie jak w przy­padku budynku pasyw­nego, zwar­tym pro­sto­pa­dło­ścia­nem przy­kry­tym dwu­spa­do­wym dachem. Budynki wyso­ko­ener­go­osz­czędne powinny mieć jak naj­lep­szy sto­su­nek powierzchni zewnętrz­nej ścian do jego kuba­tury. Im sto­su­nek jest mniej­szy tym lepiej dla budynku. Najm­niej­sza powierzch­nia ścian i naj­więk­sza powierzch­nia okien powinna być usy­tu­owana od połu­dnia, z kolei naj­więk­sza powierzch­nia ścian i naj­mniej­sza okien od pół­nocy. Dzięki temu będzie moż­liwy odzysk ciepła od nasło­necz­nie­nia, a wyko­na­nie ścian z mate­ria­łów o wyso­kiej izo­la­cji ter­micz­nej pozwoli na ogra­ni­cze­nie strat ciepła.